Als jouw antwoord op bovenstaande vraag ‘ja’ is, lees dan vooral niet verder.
Wanneer je twijfelt, lijk je misschien wel op de meeste van de mensen die ik begeleid. Zij zijn namelijk veelal ambitieuze, hard werkende mensen die veel en graag denken en alles willen begrijpen. Ze vertrouwen vooral op hun daadkracht en denkvermogen om zo alles in goede banen te leiden en ongemakken te voorkomen. En deze instelling heeft hen ook heel veel gebracht in een leven dat op het eerste oog best in orde lijkt: een goede baan, een fijn gezin, een leuke vriendenkring …..
Maar toch knaagt er iets en vragen ze zich af of ‘dit’ het nu is; ze missen nog ‘iets’ en zijn op zoek naar meer vervulling, geluk en innerlijke rust.
Wanneer ze hier aandacht aan durven geven krijgen ze van de buitenwacht veelal twee soorten reacties. De eerste soort reactie is die van onbegrip, ze hebben immers toch een prima leven en alles wat een mens zich maar zou kunnen wensen, ze moeten niet zo ontevreden zijn, je kunt nu eenmaal niet alles hebben in het leven.
De tweede soort reactie is die van de goed bedoelde adviezen en allerhande praktische oplossingen in de trant van: ‘je zou eens X moeten proberen’ of ‘een kennis van mij had dit ook en die heeft toen Y gedaan’. Reuze aardig allemaal, maar niet echt afgestemd op degene om wie het gaat.
En dit soort reacties komen overigens niet alleen van de buitenwacht. Ook in degene zelf blijken er allerlei stemmen of subpersonen te klinken die ruimschoots hun commentaar geven. Zo kent menigeen wel een Innerlijke criticus of Controlefreak die gelooft dat je het nooit goed genoeg kunt doen en dat je harder je best moet doen als iets niet lukt. Deze stem weet altijd precies wat je nu weer niet goed hebt gedaan. Of anders wel de Aanpakker of Doener die gelooft dat je alles op een zo efficiënt mogelijke manier moet oplossen en dat nietsdoen des duivels oorkussen is.
De mensen die ik begeleid hebben een sterke innerlijke stem die dingen zegt als: ‘Als het niet lukt moet je nog beter je best doen’ of ‘ Tot nu toe heb je alles alleen opgeknapt dus dit kun je ook oplossen’ of ‘Hulp vragen is voor losers’ of ‘Het valt allemaal best wel mee, je stelt je gewoon aan’.
Herken je dit?
En dit zijn dan de stemmen van subpersonen van ons die vaak vooraan staan en de eerste zijn die van zich laten horen. Maar we hebben ook allemaal delen in onszelf die wat bedeesder zijn en zich wat minder op de voorgrond dringen, wat minder welbespraakt zijn of eigenlijk niet zo goed onder woorden kunnen brengen wat ze nu precies voelen en vinden, maar op de achtergrond wel aanwezig zijn. En laat het nu vaak één van deze subpersonen zijn die een rol spelen bij dat onbestemde gevoel.
En hoe fijn zou het zijn om te ontdekken waarom die innerlijke onrust steeds weer de kop op steekt? Om te herkennen welke subpersonen van jou om aandacht vragen en ook graag gezien en gehoord willen worden? Dit is echt de moeite waard om eens te onderzoeken. En heus, het is niet vreemd om hier hulp bij te vragen, ondanks die overheersende tetteraars in je hoofd. Stel ze maar gerust door te zeggen dat je ze gehoord hebt maar voor nu een keer wilt experimenteren omdat je gewoon nieuwsgierig bent naar wat er nog meer in jou leeft. En sta jezelf toe om nader kennis te maken met de meer naar de achtergrond geschoven delen van jezelf.
Ik ken het zelf maar al te goed en begeleid je graag in dit zelfonderzoek.
Is voor jou de tijd rijp? Wil je met me kennismaken, sparren over jouw situatie of gewoon vertellen wat er in je om gaat? Bel of mail me gerust. Ik hoor graag jouw verhaal.
