Afgelopen zondag liep ik met een klein groep een stiltewandeling als onderdeel van mijn jaarcyclus in het ritme van de seizoenen. Het was heerlijk in het bos met de kwetterende vogels, het ontluikende groen, de warme zon en de helder blauwe hemel. Echt een cadeau om nu aandacht te geven aan wat er in de natuur gebeurt en zich in ons ontvouwt.
Om ons heen was het een mengeling van ogenschijnlijke rust en een overvloed aan beweging. Hoe langzamer we liepen, hoe meer we zagen. Bosbesstruikjes waarvan het blad zich ontvouwde en waaraan hier en daar al een groene bes zichtbaar was. Talloze beukennoten waaruit de twee kiembladeren fier omhoog groeiden. De eerste lichtgroene toefjes van lariksnaalden, o zo zacht. Helemaal hoog in de kruinen, ontluikende eikenbladeren. De opvallende, witte bloesem van prunussen. Kastanjeknoppen waaruit het frêle blad zich voorzichtig ontvouwde. En nog veel meer….
We keken er vol verwondering naar.
Alles wat zich de afgelopen maanden ondergronds en van binnen heeft ontwikkeld komt nu voorzichtig tevoorschijn. Iedere plant of boom kent hiervoor een eigen tempo, maar naar buiten komen doet het, heel gestaag. Wat een groeikracht en pracht! En tegelijkertijd is al dat nieuwe nog zo teer en kwetsbaar.
De ontzagwekkende natuur om ons heen nodigde ons uit met de vraag:
Wat heeft zich in mij ontwikkeld en wil zich nu ontvouwen?
We namen de tijd om wat rond te struinen en te ontdekken wat de natuur ons hierin spiegelde.
De antwoorden waren divers en voor sommigen ook verrassend.
‘Ik voel meer vertrouwen in mezelf.’
‘Twee berken die samen groeiden, spiegelden mij dat ik niet hoef te kiezen tussen de verschillende kanten in mezelf. Ik ben het allemaal en ze kunnen naast elkaar bestaan.’
‘Ik zag alleen maar bomen die omwikkeld werden door een snelgroeiende slingerplant. Het gaf me een verstikkende gevoel, dat ik ook wel ken uit mijn eigen leven. Ik weet nu dat ik echt meer ruimte voor mezelf mag en ook moet nemen. Dat ik er echt af en toe uit mag breken.’
‘Ik ben meer aanwezig en geniet van wat er allemaal is, in het moment. Ik zet mezelf minder onder druk om te presteren.’
‘Ik ervaar vertrouwen in mijn proces. Het komt goed.’
Wat ontvouwt zich in jou?
Een vraag om mee te nemen en over te mijmeren deze maand. Soms is het antwoord direct helder, soms niet. Soms is het iets kleins dat je zou doen, soms iets groots. Maar wat het antwoord ook is dat in je opwelt, neem het serieus en besteed er aandacht aan.
Je neemt deze maand verantwoordelijkheid voor je eigen ontwikkeling en hebt de keuze om een nieuwe weg in te slaan of juist iets op dezelfde manier door te laten gaan. Er is geen goed of fout antwoord. Je bent vrij om je eigen weg te kiezen. Waar hecht jij waarde aan?
Waar wil jij tijd, aandacht en zorg aan besteden? Maak hier ruimte voor en het zal je verrassen.
