Gewoonlijk rollen we op een dag van de ene situatie in de andere. We hollen vaak maar door en gunnen onszelf – en ons lichaam – nauwelijks de tijd om alle indrukken te verwerken.
Stel je eens voor dat je net een lastig telefoontje hebt gehad. Je kijkt op en daar komt je collega al voor een volgende taak. Je gaat samen aan het werk, maar je reageert kortaf. Je collega begrijpt niet waarom je zo doet en vraagt wat er scheelt. Eerst kom je niet verder dan ‘ik weet ook niet waarom ik zo reageer’. Na een korte pauze komt het lastige gevoel van het telefoontje naar boven. Nu begrijp je wat er gaande is.
Je loopt dus gewoon met de gevoelens van de ene taak naar de volgende taak. Als je zo de hele dag doorgaat eindig je ’s avonds met een rugzak vol impressies van alles wat je overdag niet bewust hebt opgemerkt maar wel met je meedraagt. Als je hier geen aandacht aan geeft riskeer je jezelf kwijt te raken en opgebrand te raken.
Gebeurt het je wel eens dat je een innerlijk signaal krijgt: ‘Hier is iets dat aandacht nodig heeft’, maar dat je er niet op reageert? Wellicht reageer je vaker niet, omdat je het te druk hebt om dat signaal zelfs maar op te merken. Of soms wil je er gewoon niet bij stil staan. Je hebt wel gemerkt dat er vanbinnen iets gaande is, maar je negeert het in de hoop dat het vanzelf weer verdwijnt.
Mijn ervaring is echter dat het negeren van die signalen leidt tot onrust, kribbigheid, piekeren en slecht slapen. En wat is jouw ervaring? Werkt negeren bij jou?
Een kracht alternatief is om regelmatig te focussen door een focusmoment te nemen. Om tussen de bedrijven door regelmatig ruimte te maken en op te merken hoe je een situatie innerlijk ervaart. Om met je aandacht naar binnen te gaan en jezelf te vragen ‘Hoe voel ik me rond alles van deze situatie?’
En dan bedoel ik niet dat je gaat bedenken hoe je je voelt en dat het antwoord vanuit je hoofd komt. Wat ik bedoel is dat je met je aandacht afzakt naar je lijf, naar die binnenruimte zo ergens tussen je keel en je bekken, en rustig wacht op een voelbare reactie van je lijf.
Het kan een duidelijke reactie zijn zoals een brok in je keel of een steen in je maag, maar het kan ook een wat vager gevoel zijn dat zich langzaam vormt in jouw aandacht. Wat je dan ervaart zou je de lichamelijk gevoelde betekenis van die situatie kunnen noemen.
Het is nu belangrijk om die lichamelijk gevoelde betekenis te erkennen en er bij te zijn, zonder het weg te willen hebben of te willen veranderen. Focussen gaat namelijk niet over van alles doen met iets. Integendeel, het gaat over zijn met iets. Je blijft er met je aandacht gewoon bij, je houdt het als het ware even gezelschap. Je staat open voor hoe het nu van binnen voelt en je bent benieuwd naar die innerlijke ervaring, die gevoelde betekenis. Je wil het graag wat beter leren kennen en begrijpen, zonder het op te jagen.
Erkenning geven en geduldig aanwezig zijn bij dat wat er innerlijk is, kan wonderen verrichten. Wat er dan kan gebeuren is dat die lichamelijk gevoelde betekenis je iets laat weten. Dat duidelijk wordt wat de reden is dat jij je zo voelt of dat je ontdekt dat er veel meer mee samenhangt dan je had kunnen bedenken. Ook kan er een nieuw gevoel vanbinnen ontstaan, een ‘weten’ wat de volgende stap moet zijn. Een ‘weten’ wat er nodig is, wat er moet gebeuren, wat je moet doen, óf je überhaupt iets moet doen.
Door te focussen ontvouwt zich een nieuw perspectief, een nieuwe richting. Van binnenuit, precies passend bij wie jij bent. Zo vind je jezelf weer terug en kun je met vertrouwen verder.
Uit ervaring weet ik – en hoor ik ook van de mensen die ik begeleid- dat het nog niet zo eenvoudig is om in je eentje die tijd en aandacht voor te nemen om te focussen. Daarom bied ik met Beddingwerk begeleide focusmomenten aan én ik kan je leren hoe je ze voor jezelf kunt nemen en kunt integreren in je dagelijkse leven. Eén op één of in een kleine groep.
Ik bied je de ruimte stil te worden en aandacht te geven aan dat wat in jou leeft. Met uitnodigende vragen help ik je op weg. Neem dus gerust contact op voor een vrijblijvende kennismaking.
