Sinds ik zes jaar geleden een mindfulness trainersopleiding heb gevolgd ben ik een warm pleitbezorger van het beoefenen van mindfulness voor iedereen die ernaar verlangt om vrijer te leven en te werken.
En soms verbaas ik mezelf hier nog wel over want voordat ik indertijd de training ging volgen schaarde ik ‘mindfulness’ in de grote rij van modeverschijnselen die ik niet al te serieus nam. Ik trok er zelfs een beetje mijn neus voor op, dat heb ik wel vaker bij zaken die even een hype lijken te zijn en voor bijna alles een oplossing beloven.
En misschien lijk je wel op mij en ben jij ook zo iemand die niet zoveel moet hebben van allerlei rages. Of misschien heb je het idee dat mindfulness vooral iets is voor ‘yoga-types’ en veel te zweverig voor een praktisch en nuchter mens als jij. Lees dan vooral nog even verder, want ik wil je graag vertellen over een paar van mijn eigen ervaringen tijdens het volgen van de mindfulness trainersopleiding.
Het begon ermee dat trainer een prettige en milde houding had. Ze nodigde me steeds weer uit om de oefeningen te doen en oprecht benieuwd te zijn naar mijn eigen ervaringen. En zo ondervond ik dat het beoefenen van mindfulness eigenlijk één groot (zelf)onderzoek is. Door iedere keer weer mijn aandacht naar binnen te richten en op te merken wat er in mijzelf gebeurde kreeg ik steeds meer zicht op ‘hoe ik de dingen doe’ én – misschien nog wel belangrijker – in welke patronen ik gevangen zit!
Het was (en is) zeker niet altijd even fijn, want ik vond het best confronterend om bijvoorbeeld te ontdekken dat ik een sterke neiging heb om mezelf te vergelijken met andere mensen, en dan steevast met mensen die iets beter kunnen dan ik. De uitkomst van zo’n vergelijking is dan ook altijd dat ik mezelf onder uithaal en me ongelukkig voel. Niet bepaald een helpende gewoonte, zou je zeggen, maar ik heb gemerkt dat ik daar zeker niet de enige in ben.
De winst van het beoefenen van mindfulness is nu dat ik het steeds eerder opmerk wanneer ik weer in mijn ‘vergelijkingsmodus’ schiet en ik er ook sneller uit kan stappen. Ik bespaar mezelf daarmee het verder aflopen van een bekende, maar heilloze weg die me alleen maar ongelukkig maakt. In die zin werkt het beoefenen van mindfulness ook bevrijdend omdat ik niet langer gevangen blijf in mijn gewoonte van vergelijken.
Ook was (en is) er in de stilte regelmatig een aanhoudende stroom van allerhande zaken die nog gedaan moeten worden. Niet direct rustgevend. Maar op het moment dat ik me echt bewust werd van deze ‘actiemodus’ kon ik er ook van een afstandje naar kijken en onderzoeken of het werkelijk ook allemaal moest gebeuren. Iets maar even laten bleek dan vaak een welkome en waardevolle optie te zijn.
In mijn reflectieverslag voor de opleiding schreef ik verder bijvoorbeeld ook:
Ik krijg meer inzicht in hoe mijn gedachten mijn stemmingen bepalen en kan beter hierin sturen door eerder te stoppen met zinloze gedachten die me ongelukkig maken.
Ik heb ook een groter gevoel voor vergankelijkheid ontwikkeld door mindfulness. Ik realiseer me steeds vaker dat dingen veranderen, kleine problemen vanzelf weer oplossen of er na een paar dagen ineens heel anders uit zien. Ik ben van nature iemand die snel wil handelen en ingrijpen maar door de mindfulness oefeningen lukt het me steeds vaker om niets te doen en even af te wachten. Dit geeft veel rust.
De oefeningen nodigen me steeds weer uit om met een open houding naar mezelf te kijken en waar te nemen wat er in mij gebeurt. Ik raak minder bevangen door emoties en gedachten en het lukt me meer en meer om vrijer te reageren in allerlei situaties.
Mindfulness gaat voor mij dus in de kern over mild en respectvol met jezelf omgaan én vrijer leven en werken.
Daarom start ik in januari weer een groepstraining mindfulness in Zeist.
Voor iedereen die zichzelf beter wil leren kennen en zichzelf wil bevrijden uit knellende patronen!
Lees hier meer over de training die op dinsdag 21 januari 2020 start. Of neem even contact met me op als je wilt overleggen of de training iets voor jou is. Je bent van harte welkom.