Hiernaast zie je een van de vele plaatjes *) van de reis in Alaska die ik samen met mijn man en twee van onze kinderen afgelopen zomer heb gemaakt. Voor mij is het een beeld van de ultieme plek om je tentje op de zetten en de nacht door te brengen: in de weidsheid van de bergen en met een schitterend uitzicht op Denali – ook bekend als Mount McKinley – de hoogste berg van het Noord-Amerikaanse continent. Dit uitzicht bleek vrij uitzonderlijk want Denali is meestal gehuld in wolken en slechts af en af in zijn volle omvang te zien. Ik heb er daarom intens van genoten, dankbaar voor de buitengewone ervaring en het geluk dat ons ten deel was gevallen. En zo heb ik eigenlijk de hele reis genoten van de unieke natuur die in Alaska te ervaren is: oneindig veel groene ruimte zonder wegen of paden, indrukwekkende bergketens, schitterende gletsjers en heel veel wilde dieren in zee en op het land. Een wildernis om aandachtig in aanwezig te zijn, je toe te vertrouwen aan de overweldigende natuur en je onderdeel te voelen van een oneindig veel groter geheel. Deze grootsheid en de bijzondere ontmoetingen met dieren hebben een onuitwisbare indruk op me gemaakt.
Aandachtig aanwezig zijn is ook het liefste dat ik doe als ik met mensen werk om ze te helpen zichzelf beter te leren kennen en zo hun eigen antwoorden te vinden op de problemen of vragen die ze hebben. Ik geniet er iedere keer weer van om een bedding te bieden zodat de ander zich kan toevertrouwen en zich kan overgeven aan dat wat er is. Zo’n bedding omvat allerlei niet direct grijpbare elementen zoals uitnodigende vragen stellen, liefdevolle aandacht geven, onbevangen luisteren, afstemmen op de ander, de ander helpen om zonder oordeel naar zichzelf te luisteren en onderzoekend te zijn, zijn met wat er is, uithouden van eventueel ongemak, stil zijn, spiegelen en duiden, een ander perspectief bieden….
Aandachtig aanwezig zijn, ogenschijnlijk niets bijzonders, maar inmiddels weet ik dat het daar nu juist om gaat. Dat ik de ander het beste help door er ‘gewoon’ te zijn, met mezelf en de ander en alles wat er is. Het heeft me echter wel wat jaren gekost om te ontdekken dat hierin juist mijn kracht ligt. En het is regelmatig ook een oefening want de neigingen om iets anders te doen liggen altijd op de loer. Neigingen als: mijn best doen, iets willen fiksen, iets willen bereiken, voldoen aan de verwachtingen die ik denk dat de ander van me heeft, doen zoals ‘het hoort’, doen zoals ik het heb geleerd, enzovoorts.
Aandachtig aanwezig zijn is natuurlijk heel mooi, maar ook best wel lastig want ik heb geen strak stappenplan of een vaste methode die ik je kan aanbieden. Het ‘enige’ dat ik je te bieden heb zijn mijn bedding met focusmomenten. Met focusmomenten bied ik je de tijd, ruimte en aandacht om stil te worden en naar binnen te keren. Om contact te maken met jezelf en te luisteren naar je lijf en je innerlijke stem, om te ervaren wat er daar van binnen bij jou leeft. Ik help je om jezelf onbevangen tegemoet te treden en werkelijk benieuwd te zijn naar de antwoorden die daar te vinden zijn. Je zou zo maar eens verrast kunnen worden door je eigen wijsheid. Gaandeweg leer ik je ook hoe je focusmomenten voor jezelf kunt creëren en aandachtig aanwezig kunt zijn bij alles wat er in je leeft. Zo vind je nieuwe vrijheid en blijf je trouw aan jezelf!
Een van de vormen waarin ik focusmomenten aan bied zijn de stiltewandelingen in het ritme van de seizoenen. Iedere maand een zondagochtend voor jezelf, om je los te maken van je dagelijkse beslommeringen en aandacht te geven aan dat wat er in jou leeft. In september ga ik weer van start met een nieuwe reeks.
Voor nu wens ik je nog een heerlijke nazomer, aandachtig aanwezig bij alle momenten van de dag. En wie weet ontmoeten we elkaar binnenkort.
*) Foto: Bertram Lammers
